Пользователь Наумовской модельной библиотеки перевела стихотворение Расула Гамзатова на башкирский язык

Наумовская модельная сельская библиотека Стерлитамакского района Республики Башкортостан, созданная в рамках национального проекта «Культура», заблаговременно готовиться к 100-летию Расула Гамзатовича Гамзатова.
Так, одной из участниц действующего в библиотеке клуба по интересам «Флоранж», местной поэтессой, заслуженным учителем Республики Башкортостан — Биргалиной Эльмирой Ибатулловной, была проведена колоссальная работа по переводу на башкирский язык стихотворения народного поэта Дагестана Расула Гамзатова «Снова вижу я того солдата».
«Нам, библиотекарям, очень ценно и дорого, получать от читателей такие вдохновенные, творческие подарки! Радует, что к Российским писателям и поэтам такое внимательное и трепетное отношение. Поэтому с удовольствием поделимся получившимися поэтическими строками со всеми почитателями таланта Расула Гамзатова», — прокомментировала ведущий библиотекарь Наталия Макарова.

Тағы күрәм теге һалдатты

Рәсүл Ғамзатов

(Снова вижу я того солдата. Р. Гамзатов)

 

Төшкә түгел, ә йоҡоһоҙҙан

Өнөмә һин килеп керәһең –

Яуҙа янған, унан ҡайтмай ҡалған

Егерме миллиондарҙың береһе.

 

Йылдар үтте бер-бер артлы,

Ун, егерме, утыҙ, ҡырҡтан артты.

Билдәһеҙ һалдат ҡәберҙән ҡалҡты,

Яҡты донъяға күҙҙәрен баҡты.

 

Тыуған яғына килде ҡарайһы,

Юҡ инде унда әсәһе, атаһы.

Нисек һалдат үлгән, мәңге шулай йәш

Көтә һаман уны сал сәсле кәләш.

 

Танымайҙар уны берәүҙәр,

Икенселәр унда ирен, улын, ағаһын күрәләр.

Днепр, Дунай, Эльба буйҙарында

Һәләк булғандарҙан тиеп беләләр.

 

Күрә һалдат: яуызлыҡ үлмәгән,

Ил тулы етемдәр атаһын күрмәгән.

Кешеләр йөҙөндә борсолоу бөтмәгән,

Әсәләр күҙендә ҡайғылар һүнмәгән.

 

Бөтмәнеме ни әле һаман һуғыш?

Күпме юғалтыу, ҡайғы, ғазаптар?

Херосиманан һуң, Бухенвальдтан,

Ысынлап мы, ниндәй хафа бар?

 

Ҡайҙалыр ерҙә, йөрәгендә,

Яуызлыҡҡа урын бармы ни?

Ҡан эсендә тыуған изге дуҫлыҡ,

Уға ерҙә урын тармы ни?

 

Ер онотто мы ни Эльбала

Дуҫлыҡ усағын беҙ яҡҡанды?

Минең намыҫым, һалдат бурысым –

Булдырмаҫҡа һуғыш – ялҡынды.

 

Ерҙе генә һаҡламаным. Мин –

Дөрөҫлекте, һөйөүҙе, аңды яҡлаусы.

Донъя тыныс, имен булһын өсөн

Поста ҡалам, мин — пост һаҡлаусы.

 

Ғүмеремде бирҙем, түктем ҡанды,

Һаҡлап ерҙе, намыҫ, ил данын.

Үлгәндәрҙең исеменән васыят әйтәм:

Һаҡлағыҙ ҡан ҡойоп алғанды!

 

Ҡан ҡойола. Һаман дошман тере.

Булыр мы икән берәй аҙағы?

Тағы шартлау. Йәнә ишетәм шартлау.

Һалдат кире яуға китте, илде һаҡларға тағы.

 

Дары еҫе аңҡытып һалдат тора.

Тыныслыҡтың изге һағында.

Һәләк булған һалдаттар-улар

Днепрҙа, Эльба, Дунай ярында.